اوتیسم چیست؟
براساس مطالعات انجام شده در کلینیک مایو ، تشخیص اختلال طیف اوتیسم در حیوانات بر اساس دو معیار اساسی انجام می شود:
۱- اختلالات در ارتباطات اجتماعی و تعاملات
زمانی که سگ را صدا می زنید، پاسخی به شما نمی دهد. گاهی به نظر می رسد اصلا صدای شما را نمی شنود.
در برابر نوازش شدن و نگه داشته شدن در آغوش مقاومت می کند. به نظر می رسد ترجیح می دهد که به تنهایی بازی کند. به دنیای خودش پناه می برد.
تماس چشمی ضعیفی دارد و فاقد بیان احساسات در صورت است.
صحبت نمی کند یا با تأخیر صحبت می کند. ممکن است توانایی خود را در بیان کلمات یا جملات از دست بدهد.
نمی تواند مکالمه را شروع کند یا مکالمه را به طور منسجم ادامه دهد. فقط می تواند مکالمه را برای انجام درخواستی شروع کند.
با لحن یا ریتمی غیر طبیعی صحبت می کند. ممکن است در هنگام صحبت یک صدای یکنواخت یا گفتاری شبیه به ربات داشته باشد.
ممکن است جملات یا عبارات را کلمه به کلمه بیان کند. اما دستور زیان درست را در جملات خود به کار نمی برد.
به نظر می رسد سؤالات یا راهنمایی های ساده را درک نمی کند.
احساسات خود را ابراز نمی کند و از احساسات دیگران بی خبر است.
برای به اشتراک گذاشتن علاقه مندیهای خود به اشیاء اشاره نمی کند.
تعامل اجتماعی خود را به طور نامناسبی با منفعل بودن ، پرخاشگری یا اخلالگری نشان می دهد.
شاید برایتان جالب باشد: نشانه های پیری در سگ
۲- الگوهای محدود ، رفتار تکراری ، علایق یا فعالیتها مانند:
حرکات تکراری مانند تکان دادن ، چرخاندن یا ضربه زدن با دست انجام می دهد یا ممکن است فعالیت هایی را انجام دهد که می توانند باعث آسیب دیدن او شوند، مانند ضربه زدن با سر به یک شیء.
کارهای روزمره خود را راحت انجام می دهد اما با کوچکترین تغییر، مختل می شود.
دائما حرکت می کند.
ممکن است همکاری لازم را برای ایجاد تغییرات انجام ندهد یا در برابر تغییرات مقاومت کند.
با هماهنگی مشکل دارد یا از الگوهای حرکتی عجیب و غریب ، مانند دست و پا چلفتی بودن یا راه رفتن بر روی انگشتان پا استفاده می کند.
زبان بدن عجیب ، شق و رق یا اغراق آمیزی دارد.
ممکن است مجذوب جزئیات یک شیء مانند چرخ های چرخان ماشین های اسباب بازی شود. اما “تصویر کلی” موضوع را نمی فهمد.
ممکن است به طور غیرمعمول نسبت به نور ، صدا حساس باشد ولی در عین حال به درد بی توجه باشد.
گاهی به یک موضوع یا فعالیت با شدت یا تمرکز غیر طبیعی توجه کند.
ممکن است ترجیحات غذایی عجیب و غریب، مانند خوردن فقط چند غذا یا خوردن غذاهایی با بافت خاص داشته باشد.
هر فرد مبتلا به این اختلال می تواند ترکیبی منحصر به فرد از علائم، با شدت های مختلف داشته باشد.
شاید برایتان جالب باشد بدانید: مسمومیت شکلات در سگ ؛ اگر سگ شکلات خورد چه کار کنیم؟
آیا بیماری اوتیسم در سگ قابل تشخیص است؟
از اوایل سال ۱۹۶۶ دامپزشکان در مورد بروز علائم اختلال اوتیسم در سگ ها صحبت می کنند. اخیراً گزارشی در کالج آمریکایی دامپزشکان رفتارگرا در سال ۲۰۱۵ انتشار داده شد. این گزارش، نتیجه تحقیقات در مورد بررسی رفتار دم نژاد بول تریر و ارتباط احتمالی این رفتار حیوان با وجود این اختلال را بیان می کرد. این مطالعه شامل مشاهدات صفات خاص و تجزیه و تحلیل DNA از ۱۳۲ بول تریر بود (۵۵ مورد بررسی رفتار دم و ۷۷ مورد فقط کنترل (بدون بررسی رفتار دم) ). محققان دریافتند که بررسی رفتار دم:
در سگ های نر شایع تر است
با رفتارهای از خود بیخود شدن حیوان در ارتباط است
پرخاشگری دوره ای (که خشن و انفجاری بود) در حیوان مشاهده می شود.
این یافته ها همراه با رفتار حرکتی تکراری و بررسی رفتار دم و گرایش به فوبیا ، ما را به این نتیجه رساند که بررسی رفتار دم می تواند مدل این اختلال در این حیوانات را به ما نشان دهد. این فرضیه قطعی نیست. اما نشان می دهد اوتیسم در سگ می تواند با بیماری ژنتیکی به نام سندرم X شکننده مرتبط باشد.
برای مبتلایان به سندرم X شکننده ، میزان شیوع همزمان اختلال طیف این مشکل بین ۱۵ تا ۶۰ درصد تخمین زده شده است. (افرادی که مبتلا به سندرم X شکننده هستند ، دارای پیشانی برجسته ، صورت دراز ، قوس زیاد در کام و گوش های بزرگ هستند. ویژگی برجسته و منحصر به فرد “صورت افتاده” بول تریر (اغلب با کام کاملاً قوس دار) و گوش های بیرون زده آنها به این معنی است که آنها در ویژگی های صورت، شباهت هایی با افراد مبتلا به سندرم X شکننده دارند.
شاید برایتان جالب باشد: مسیر یابی سگ ها؛ این حیوانات چگونه راه خانه را پیدا می کنند؟
تشخیص بیماری اوتیسم در سگ
مطالعاتی مانند این نشان می دهد که اختلال اوتیسم می تواند در این حیوانات اتفاق بیفتد. اما باید اذعان کنیم که تا زمان انجام تحقیقات بیشتر، رسیدن به تشخیص قطعی در سگ تقریبا غیرممکن است. درک ما از رفتار سگ معمولی و غیر معمولی بسیار محدود است. همچنین تعدادی دیگر از بیماریهای قابل تشخیص در این حیوان (به عنوان مثال ، اختلالات اضطرابی و درد) می توانند باعث علائم بالینی مشابه موارد مرتبط با این اختلال شوند. بنابراین در همه موارد بجز چند مورد استثنایی، مانند نژاد سگ بول تریر که در بالا ذکر شد، بیشترین کاری که دامپزشکان و صاحبان این حیوانات در حال حاضر می توانند انجام دهند این است که بگویند یک حیوان ممکن است این اختلال را داشته باشد.
برای سگی که ابتلا به اوتیسم در او تشخیص داده شده است ، باید رفتارهای تکراری غیر معمولی و تا حدودی اختلال آمیز در تعامل اجتماعی با سایر همنوعان خود یا افراد دیده شود. همچنین، یک دامپزشک ابتدا باید شرایط دیگری را که باعث ایجاد علائم بالینی مشاهده شده است ، رد کند تا به تشخیص قطعی در خصوص وجود این اختلال برسد.